நாட்டின் பொருளாதாரத்தை சீரழிக்கும் வன வள பாதுகாப்புத் திட்டம்.

  ஒரு நாட்டின் அபிவிருத்தி என்பது அந் நாட்டின் இறைமையை காப்பாற்றுகின்ற ஒரு விடயம் ஆகும்.அபிவிருத்தி என்று பார்க்கின்றபோது நாட்டில் காணப்படும் அத்தனை துறைசார் விடயங்களையும் சம அளவில் அபிவிருத்தி செய்கின்ற போதே அந்நாடு முழுமையான அபிவிருத்தியை அடைகின்றது.

நாடுகளுக்கிடையே காணப்படும் வளங்களை அடையாளப்படுத்தி அவ் வளங்களை தேவைக்காற்றால் போல் பயன்படுத்தும் போது நாடு அபிவிருத்தி என்ற மைல் கல்லை எட்டிப்பிடித்துவிடும்.

முற்றத்து மல்லிகை மணம் வீசாதென்று கூறுவது போல சொந்த நாட்டில் தேவையான வளங்கள் குவிந்துகிடக்கும் தறுவாயில் அண்டை நாடுகளிடம் கையேந்துகின்ற நிலையை நாட்டின் தலைவர்கள் உருவாக்கிவிடுகிறார்கள்.

தற்போது இலங்கை நாட்டைப் பொறுத்தவரையில் தொடர்ச்சியாக ஆட்சிக்கு வந்தவர்களின் சிந்தனைகளில் மாற்றம் வராததன் காரணத்தாலேயே நாடு தற்போது அதளபாதாளத்தில் தள்ளப்பட்டுள்ளது.

தனியே தமது  அரசியல் நலன்களையும் கட்சிசார் விடயங்களையும் தமது தனிப்பட்ட நலன்களையும் கவனிப்பதோடு அன்றி, பேரினவாத மாயைக்குள்ளும் அதிகார வர்க்கத்தையும் கைக்கொண்டிருப்பதாலும் நாட்டின் வளர்ச்சி தொடர்பில் சிந்திப்பதற்கு அரச தலைவர்களுக்கு காலம் இடம்கொடுக்கவில்லை என்பதே உண்மை.

அழகிய இவ் இலங்கைத் தீவில் ஏராளமான வளங்கள் கொட்டிக்கிடக்கின்றபோதும் அவற்றை அள்ளிப் பயன்படுத்துவதற்கு எவரது கைகளும் ஏவவில்லை என்பதே கவலைக்குரிய விடயமாகும்.

கையிலிருக்கும் பூனையை தவறவிட்டு வாஸ் வாஸ் என்பது போல நாட்டில் இருக்கும் வளங்களை பயன்படுத்தாது அவற்றை மலடாக்கி ஏனைய நாடுகளின் காலடியில் தஞ்சம் புகுவதை இந் நாட்டு தாலைவர்கள் பழக்கமாக்கிகொண்டுள்ளனர்.

இங்குள்ள வளங்களை பிற நாடுகளுக்கு விற்பனை செய்வதையும்,அவர்கள் இந் நாட்டு வளங்களை சுரண்டி தமது தேவைகளை கச்சிதமாக நிறைவேற்றுவதையும் உற்று நோக்கும் போது எம்மவர்கள் சொந்தக் காசில் சூனியம் வைப்பதாகவே எண்ணத் தோன்றுகிறது.

நாட்டு வளங்களை குரங்கு அப்பத்தை பங்கிட்டுக்கொண்டதுபோல பங்கிட்டு அந்நிய தேசத்தவர்களுக்கு விற்பனை செய்வதில் காட்டும் அக்கறை,அவற்றை பயன்படுத்துவதில் காட்டும் தயக்கம் ஏதோ ஒரு விடயத்தை காலம் காட்டி நிற்கிறது.

இவ்வாறு விற்பனை செய்கின்ற போது அதில் கிடைக்கும் வருவாயை ஏப்பமிடுகின்ற உள் நோக்கிலும் இவ்வாறான செயற்பாட்டை கட்டவிழ்த்துவிட்டுள்ளார்களா என்ற பெருத்த சந்தேகமும் எழத்தான் செய்கிறது.

எது எப்படி இருந்தாலும்,தன் சொந்த நாட்டு மக்களை பட்டினிச்சாவு என்ற விடயத்திற்குள் தள்ளிவிட்டு இலங்கை நாட்டு தலைவர்கள் வேடிக்கை பார்க்கிறார்களா என்ற எண்ணம் துளிர்விட  செய்கிறது.

அதாவது,ஏற்கனவே கூறியதைப் போன்று சிந்தனையில் மாற்றம் வராத பேரினவாத சக்திகள், தமிழர் தரப்பு மீது கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டுள்ள இனவாத வெறியை, இறுக கைப்பிடித்திருக்கும், அரச இயந்திரங்களாக தொழிற்படும், அரச அதிகாரிகளை தமிழர் பகுதிக்குள் தேவையான அளவிற்கு விதைத்துள்ளார்கள் என்பதே பொருத்தமாகும்.

வன பாதுகாப்புத் திணைக்களத்தின் (forest department) ஊடாக தமிழர் பகுதிக்குள் அரச இயந்திர சக்திகள் விதைக்கப்பட்டுள்ளது.அத் திணைக்களத்தில் கடமை புரியும் பணியாளர்கள் முற்று முழுதாக பெரும்பாண்மை இனத்தை சார்ந்தவர்களாகவே காணப்படுகின்றனர்.

தமிழர் பகுதிக்குள் தமிழ் இளைஞர் யுவதிகளை கடமைக்கு அமர்த்த தவறியுள்ளதும் ஒரு நயவஞ்சகத் தனத்தின் பிரதிபலிப்பே.இதனால் முற்று முழுதாக தாம் எண்ணியதைப் போல தமிழர் தாயாகம் எங்கணும் துவம்சம் செய்யக்கூடிய முழுப் பலத்தையும் அரசு பெற்றுக்கொள்கிறது.

அத்துடன் மெது மெதுவாக தமிழர் வளங்களை சுரண்டுவதற்காக மிகச் சிறப்பாக கட்டமைக்கப்பட்ட ஒரு தனிப்படையை கண்ணுக்கு புலப்படாத வகையில் அரசு களத்தில் இறக்கியுள்ளமை அவர்களின் புலனாய்வு மார்க்கத்தின் தனிச் சிறப்பம்சமாகும்.

தமிழர் கண்ணில் மண்ணைத் தூவி வன வளத்தை பாதுக்கின்றோம் என்ற போர்வையில் நெருஞ்சி முட்களாலான போர்வையால்  தமிழர்கள் மீது இழுத்து போர்த்தியிருப்பது தமிழர்களின் எதிர்காலத்தை சூனியமாக்கியுள்ளது.

இந்த இடத்தில்தான் தமிழர் தரப்பு பலவீனப்பட்டுள்ளதை காண முடிகின்றது.அவர்களின் அம்புகளுக்கு இரையாகி அவர்களின் எண்ணங்களுக்கு வடிவம்கொடுக்கின்ற ஊடகமாக தமிழர்கள் மாறி, யானை தன் தலையிலே மண்ணை அள்ளிக்கொட்டியதைப் போல தமிழர்களும் தம்மை தாமே அழித்துக்கொள்கின்றார்கள்.

மிக தந்திரமாக திட்டமிட்டு தமிழர் வளங்களை, அவர்களை வைத்தே சூறையாடும் திட்டத்தில் அரச தரப்பு பாரிய வெற்றியைக் கண்டுள்ளது. 

காடுகளில் காணப்படும் மரங்களில் பணத்தின் வாடையை காட்டி அவற்றை இல்லாது அழித்தொழிக்கும் செயற்பாடு அதிகளவில் இடம்பெறுகிறது.

இதனூடாக தமிழ் மாபியாக்களை உருவாக்கி வன வளத் திணைக்களத்தினரின் ஒத்தாசையுடன் காடுகளில் உள்ள மரங்கள் தேவைக்கேற்றால் போல் அழித்து விற்பனை செய்யப்படுவதை அவதானிக்க முடிகிறது.

வேலியே பயிரை மேய்ந்தது போல வன வளத் திணைக்களத்தினர் செயற்படுவது வருந்தத்தக்க விடயமாகும்.

காடுகள் அழிக்கப்படும் போது தானாகவே பாலைவனத்தை ஒத்த சூழல் ஒட்டிக்கொள்கிறது.இதனால் மழை வீழ்ச்சி பாதிக்கப்படுவதோடு சூழல் வெப்பமடைவதாலும் சூழல் சம நிலை குழப்பமடைகிறது.இதனூடாக தமிழர்களின் விவசாய செயற்பாடுகளில் இடர்பாடு ஏற்படும்போது அவர்களின் தன்னிறைவு பொருளாதாரம் ஆட்டம் காணும் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை.

அதிக மழை இல்லாது போவதும்,அதிக வறட்சியால் பயிர் விளைச்சல் பாதிக்கப்படுவதோடு பூச்சி மற்றும் நோய்களின் தாக்கங்களும் அதிகரிக்க வாய்ப்புள்ளது.

அது மட்டுமல்லாது அதிக வெப்பம் காரணமாக மண்ணில் அங்ககப் பொருட்களின் சிதைவு துரிதப்பட்டு உற்பத்தி திறனின் அளவும் குறைய வாய்ப்புள்ளது.

இத்தோடு கரியமில வாயு அதிகரிப்பதால் உற்பத்தித் திறன் அதிகரித்து பயிர்கள் அதிக அளவு சத்துக்களை மண்ணிலிருந்து எடுத்துக் கொள்ளும். இதனால் மண்வளம் குறையலாம்.

இது மட்டுமன்றி பூமி வெப்பமடைவதால் கொசுவின் வாழ்நாள் மற்றும் இனவிருத்தியின் அளவு அதிகரிப்பதன் காரணமாக, மலேரியா பரவும் வாய்ப்பு அதிகரிப்பதால் நோயாளர்களின் எண்ணிக்கையும் அதிகரிப்பதோடு இவை பொருளாதாரத்தில் தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்துகிறது. 

காட்டை அழிப்பதால் பக்டீரியா மற்றும் பூஞ்சைகள் வளர்வதற்கு உகந்த நிலை ஏற்படுவதோடு, விளைபொருட்கள் மற்றும் உணவுப் பொருட்களும் சேதமடைகின்றன.இதனால் உற்பத்தியின் அளவு குறைவடைவதோடு  பொருளாதார வீழ்ச்சியையும் ஏற்படுத்துகின்றது.

அது மட்டுமன்றி வளிமண்டலத்தில் ஓசோன் படலம் சிதைவடைவதால் தோல் புற்றுநோய்கள் அதிகம் ஏற்படும் நிலையும் உருவாகின்றது.

இவ்வாறு காடுகள் அழிக்கப்படும் சந்தர்ப்பங்களில்,மண்ணரிப்பும் இயல்பாகவே இடம்பெறும் என்பதில் எவ்வித ஐயமும் இல்லை.

இவற்றை நோக்கும் போது எவ்வாறான இடர்பாட்டிற்குள் காடழிப்பு என்ற விடயம் தாக்கம் செலுத்துகின்றது என்பதை அவதானிக்க முடிகிறது.

இவை இவ்வாறு இருக்க, வனங்களை பாதுகாக்க வேண்டியவர்கள் பெறுமதியான மரங்களை அழித்து விற்பனை செய்யும் மாபியாக்களுடன் கை கோர்த்து நிற்பது பாம்பிற்கு பால் வார்ப்பதைப் போலுள்ளது. 

இவ்வாறான விடயங்களை தமிழர் பகுதிகளில் கட்டவிழ்த்து விடுவதால் தமிழர்களை கையேந்து நிலைக்கு தள்ளிவிடலாம் என அரசு பகல் கனவு காணுவதை காணமுடிகிறது.

அத்தோடு தமிழர்கள் காலாதி காலமாக செய்கைபண்ணி வந்த நிலப்பரப்புக்கள் நாட்டில் ஏற்பட்ட பல அனர்த்தங்களால், நீண்ட காலமாக செய்கை பண்ண முடியாததன் விளைவாக இன்று காடுகளாக மாறியுள்ளது.

இவற்றை தமக்கு சாதகமாக பயன்படுத்திக்கொள்ளும் வன பாதுகாப்புத் திணைக்களம் அப் பகுதிகளை தமது ஆளுகைக்குட்பட்ட பகுதிகளாக எல்லைக் கற்களை நாட்டி உள்ளமையே தற்போதுள்ள பாரிய பிரச்சினையாக எழுந்துள்ளது.

அத்தோடு மீள் காடு வளர்ப்பு என்ற திட்டத்தை இப் பகுதிகளில் குறித்த திணைக்களம் முன்னெடுக்க தவறியுள்ளமையும் பெரும் வருத்தமளிக்கின்ற சம்பவமாக மாறியுள்ளது. 

நீண்டகால அனர்த்தங்களால் உருக்குலைந்து போன தமிழர் பொருளாதாரம் மெல்ல மெல்ல தற்போது வளர்ச்சி கண்டுவரும் நிலையில், குறித்த பகுதிகளை மீள பயன்படுத்த வேண்டிய தேவை ஏற்பட்டுள்ளது.

இதனால் அப் பகுதிகளை மீள் விவசாயத்திற்காக பயன்படுத்த முனைகின்ற போதே, வன பாதுகாப்புத் திணைக்களம், தமது பொறிக்குள் தமிழர்களை சிக்கவைத்து தமது நாடகத்தை  அரங்கேற்றி வருகிறது.

பல ஆயிரக்கணக்கான விவசாய நிலங்களை தமிழர்களின் ஜீவனோபாய செயற்பாட்டிற்கு வழங்காது கோழி தன் குஞ்சைப் பாதுகாப்பது போல திணைக்களத்தினர் இறுக பற்றி வைத்திருப்பது தமிழர்களின் எதிர்காலத்தையே கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளது.

உதாரணமாக வவுனியா வடக்கு பிரதேச செயலாளர் பிரிவில் உள்ள கனகராயன்குளம் தெற்கு கிராமசேவகர் பிரிவிற்குட்பட்ட  குறிசுட்டகுளம் கிராமத்தில், விவசாய செயற்பாட்டை பல வருடங்களாக மக்கள் முன்னெடுத்த பகுதி, நாட்டு சூழல் காரணமாக கைவிடவேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டது உண்மையே.

தற்போது மக்களுக்கான விவசாய செயற்பாட்டை முன்னெடுக்க வேண்டிய தேவை ஏற்படவே, வவுனியா வடக்கு பிரதேச செயலகத்தினால் அப் பகுதியில் தலா ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்னதாக 63 விவசாயிகளுக்கு அக் காணிகள் பகிர்ந்தளிக்கப்பட்டுள்ளது.

இவை இப்படி இருக்கும் போது, அக் காணிகளுக்கான முழுமையான ஆவணங்களும் சம்மந்தப்பட்ட பயனாளிகளுக்கு அதிகார பூர்வமாக பிரதேச செயலகத்தினால் கையளிக்கப்பட்டுள்ளது.

இருந்தும், அப் பகுதியை துப்பரவு செய்து தமது விவசாய செயற்பாட்டை செயற்படுத்துவதற்கு வனப் பாதுகாப்புத் திணைக்களத்தினர் முட்டுக்கட்டையாக உள்ளமையை காணமுடிகின்றது.

அப் பகுதியை வன பாதுகாப்பு திணைக்களத்தினர் தமக்கு உரித்தான பகுதியாக எல்லையிட்டுள்ளமையே தற்போதுள்ள பிரச்சினையாக உள்ளது.

இது தொடர்பில் அப் பகுதிக்கான பிரதேச செயலாளர் மற்றும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் என பல தரப்பட்டவர்களிடமும் அம் மக்கள் முறையிட்டும் இதற்கான தீர்வு எட்டா கனியாகவே காணப்படுகிறது.

தற்போதுள்ள நாட்டு நிலையை கருத்திற்கொண்டு தமது பொருளாதாரத்தை விரிவடையச் செய்ய முடியாத கையறு நிலைக்குள் அம் மக்கள் தள்ளப்பட்டுள்ளனர்.

இவ்வாறு தமிழர் பிரதேசமெங்கும் தமது காய்களை மிகச் சிறப்பாக நகர்த்தி அரச தரப்பினர் வெற்றி கண்டுள்ளனர்.இதனால் ஒட்டுமொத்த இலங்கையின் பொருளாதாரத்தின் மீதும் தளம்பல் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.

இவ்வாறு வடக்கைப் பொறுத்தவரையில் பல இடங்களில் இவ்வாறான செயற்பாடுகள் மிக துல்லியமாக முன்னெடுக்கப்பட்டு வருகின்றது.இவ்வாறு தமிழர் வளங்களை முடக்கும் போது அவர்கள் சுயமாக தமது தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய முடியாத இன்னல் காணப்படும்,இதன் மூலம் தமிழர் தரப்பின் முயற்சிகளை தடுப்பதாகவும் தொடர்ச்சியான பொருளாதார முன்னேற்றத்தை அமிழ்ப்பதாகவுமே அரச இயந்திரத்தின் செயற்பாடுகள் காணப்படுகின்றது.

இதனால் வடக்கில் நெல் உற்பத்தி மற்றும் சேனைப் பயிர்ச் செய்கை போன்றவற்றின் உற்பத்தி வீழ்ச்சி கண்டிருப்பது பெரும் சாபக் கேடாக மாறியுள்ளது.

இவ்வாறான நிலையில் சுதந்திரமாக தாம் வாழ்ந்த பூமியில் தமது விவசாய செயற்பாடுகளை முன்னெடுக்க முடியாத கையறு நிலைக்குள் தமிழர்கள் தள்ளப்பட்டுள்ளதை காண முடிகின்றது.

இதன் மூலம் அரசு தமிழர்களுக்கு ஒரு விடயத்தை சொல்லாமல் சொல்லும் செய்தியாக,இந் நாடு தமக்கே உரியதென்றும் தமிழர்கள் நின்மதியாகவும் சுதந்திரமாகவும் வாழ முடியாதென்றும் வறுமைப்பட்ட சமூகமாக வாழ வேண்டுமென்பதையுமே கூறி நிற்கிறது.

இதே போன்று ஆற்றுப்படுக்கைகளில் காணப்படும் மணல்களையும், மணல் மாபியாக்களை உருவாக்கி மணல் கொள்ளைகளும் கட்டுப்படுத்த முடியாதளவிற்கு தலைவிரித்தாடத் தொடங்கியுள்ளது.

இதற்கு காவல்துறையினரும் வன பாதுகாப்புத் திணைக்களத்தினரோடு சேர்ந்து கை கோர்த்துள்ளமை, காவல்துறை மீது மக்கள் வைத்திருந்த நம்பிக்கையும் வீணாகிப் போயுள்ளது.

இவ்வாறான குற்றச் செயல்கள் இடம்பெறும் சந்தர்ப்பங்களில் அவற்றை சம்மந்தப்பட்டவர்களுக்கு பொது மக்கள் தெரியப்படுத்தும் போது,குறித்த மாபியாக்களிடம் தகவலாளிகள் தொடர்பான விடயங்களை கூறி, இரு தரப்பையும் மோதவிட்டு வேடிக்கை பார்க்கின்ற நிகழ்வும் அரங்கேறிக்கொண்டுதான் இருக்கின்றது.

இதனால் தமிழர்களிடையே குரோதத்தையும் ஒற்றுமையின்மையும் வளர்ப்பதோடு,வன்முறைகளையும் தீண்டி, குற்றச் செயல்களை தடுக்காது,தொடர்ந்தும் குற்றச் செயலில் ஈடுபடுவதற்கு வழிகாட்டிகளாக அரச இயந்திரம் செயற்பட்டுக்கொண்டிருப்பது பெரும் வேதனையாக மாறி உள்ளது.

அத்தோடு வனத்தை பாதுகாக்குறோம் என்ற பெயரில் அவற்றை அழிப்பதோடு மட்டுமல்லாமல்,விவசாய செயற்பாட்டை சீர்குலைத்தும் தமிழர் தரப்பில் பொருளாதார சிதைப்பை வன பாதுகாப்புத் திணைக்களம் முன்னெடுத்துள்ளமையை காட்டி நிற்கிறது.

அது மட்டுமன்றி, பல தசாப்தங்களாக தமிழர்கள் மீது கட்டவிழ்த்து விட்ட கொடிய யுத்தம் முடிவிற்கு வந்த பின்னர்,தற்போது அவர்களின் வளங்களை சுரண்டி அவர்களை இயங்கு நிலையிருந்து பின் தள்ளிவைக்க வேண்டிய தேவை அரசுக்கு ஏற்பட்டுள்ளதால், பாலுக்கும் காவல் பூனைக்கும் தோழன் என்ற நிலையில் தற்போது அரசு செயற்பட்டுக்கொண்டிருப்பதை அவதானிக்க முடிகின்றது.

     - வவுனியூர் ரஜீவன்